από το τέλος της προηγούμενης εβδομάδας αρχίσαμε να μιλάμε για τη γέννηση με αφορμή το βιβλίο:
Ένα βιβλίο που έκανε εντύπωση στα παιδιά, το συζητούσαν στο σπίτι, το δραματοποίησαν στο σχολείο , το έπαιξαν στο διάλειμμα και φυσικά ζωγράφισαν τις εντυπώσεις τους.
για τη συνέχεια μας βοήθησαν 2 βιβλία που έφεραν τα ίδια τα παιδιά από το σπίτι ...
1)το :
και 2) το:
κατανοήσαμε τα στάδια ανάπτυξης του εμβρύου αλλά κυρίως το που μεγαλώνει ένα μωρό..( και όμως είναι αλήθεια, δεν τα φέρνουν οι πελαργοί)!!!!!
και στη συνέχεια περάσαμε στις αισθήσεις μας, στο πώς δηλαδή αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας. Βρήκαμε ποιες είναι οι αισθήσεις , οι λειτουργίες που βοηθούν τον εγκέφαλο στην αντίληψη του κόσμου γύρω μας, και στις οποίες στέλνει εντολές για να κάνουμε αυτόματα όλα αυτά τα θαυμαστά που κάνουν οι άνθρωποι, χωρίς κανένα κόπο.
τα παιδιά μας είπαν τις απόψεις τους και εμείς τις γράψαμε....
και αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με την όραση , μέσα από το βιβλίο:
είδαμε μια άλλη είκονα μέσα από χρωματιστά γυαλιά
είδαμε μια οφθαλμαπάτη
και βρήκαμε τη φίλη μας την κυρία Όραση.
το όργανο που μας βοηθάει στην όραση είναι το μάτι, και έτσι ασχοληθήκαμε με το λεξιλόγιο γύρω από αυτό
αλλά και με αυτούς που δεν βλέπουν
περάσαμε λίγο στη θέση τους, παίζοντας....
οι συνοδοί μας δεν κρίθηκαν πολύ καλοί.....
αναγνωρίσαμε τους φίλους μας με την αφή και την ακοή
συζητήσαμε για τα αισθήματά μας όση ώρα ήταν τα μάτια μας στο σκοτάδι, αλλά και το πώς αισθάνονται απέναντι στους "τυφλούς" οι συνοδοί τους και τα άλλα παιδιά, ποια πρέπει να είναι η στάση μας όταν ένας τυφλός μας ζητάει τη βοήθειά μας. ( Δεν υπάρχουν φωτογραφίες γιατί τραβούσα βίντεο )
Βάλαμε μάτια που να κοιτάζουν κάποιον και δηλώσαμε ποιος κοιτάζει ποιον
και φτιάξαμε και γυαλιά για να βλέπουμε τον κόσμο καλύτερα