Εθνική γιορτή και αρχίσαμε τη διδασκαλία του θέματος με αφορμή το βιβλίο του Μανδηλαρά :"Το έπος του ΄40".. Ποιος είναι ο ήρωας της ιστορίας, πού ζει, τι δουλειά κάνει, πώς αισθάνεται?? Τα ερωτήματα πολλά, αλλά αρχίσαμε την αναζήτηση των απαντήσεων από τη δουλειά του....
Στο ίντερνετ βρήκαμε και είδαμε πολλές εφημερίδες της εποχής, και τις συγκρίναμε με σύγχρονο έντυπο τύπο
Αναζητήσαμε τα πρωτοσέλιδα και τους τίτλους των εφημερίδων που είχαμε στα χέρια μας, είτε διαφημιστικές , είτε πολιτικές είτε ακόμη και ξένου τύπου.
Παίξαμε τον εφημεριδοπώλη ( που είναι και το επάγγελμα του ήρωά μας) και μετά ζωγραφίσαμε τις ειδήσεις των εφημερίδων μέσα από το βιβλίο του Μανδηλαρά....
Εμπλουτίσαμε τη γωνιά της γραφής με λέξεις που αφορούν την εθνική μας επέτειο...
Φτιάξαμε το δικό μας όχι
Φτιάξαμε έναν πίνακα με τις αντιθέσεις Ειρήνης - Πολέμου , με το μοτίβο Αν η Ειρήνη /Πόλεμος ήταν γεύση-συναίσθημα-φαγητό- εικόνα-άνθρωπος-ζώο- εποχή-ημέρα τι θα ήταν ? ( η ιδέα είναι της φίλης και συναδέλφου Μαρίας από το 43ο Ν/Π Αθηνών)
Και ιδού οι απόψεις των παιδιών , η ειρήνη είναι πολύχρωμη ενώ ο πόλεμος γκρίζος, μαύρος και κόκκινος από το αίμα.....
Τέλος ασχοληθήκαμε με τη συνεισφορά των γυναικών στον πόλεμο..αφού μιλήσαμε για το τι προσφεραν οι γυναίκες στον πόλεμο του ΄40, αφού αντιστρέψαμε τις εντυπώσεις των παιδιών που πίστευαν ότι οι γυναίκες ήταν στο σπίτι και περίμεναν να τελειώσει ο πόλεμος , τους δείξαμε εικόνες από το διαδίκτυο με φωτογραφίες της εποχής που απεικονίζουν το έργο των γυναικών .
Εστιάσαμε στις γυναίκες της Πίνδου που μετέφεραν στην πλάτη τους όπλα και εφόδια στους στρατιώτες.Φτιάξαμε καρτέλες με εικόνες και αντιστοιχήσαμε τις λέξεις ( προσπαθήσαμε να φτιάξουμε μια γκάμα αντικειμένων που θα μπορούσαν να μεταφέρουν ή και επαγγέλματα που θα μπορούσαν να κάνουν όπως νοσοκόμα, εθελοντής γιατρός στο μέτωπο, εθελεντής στον ερυθρό σταυρό)
Αντιστοιχήσαμε τις εικονολέξεις με τις λέξεις
χωριστήκαμε σε ομάδες και κάθε μια ανέλαβε να ζωγραφίσει μια κατηγορία αντικειμένων , ρούχα, φάρμακα, πυρομαχικά, τρόφιμα, γράμματα συγγενών. Τα έκοψαν, και τα έβαλαν μέσα στο σεντούκι της γυναίκας από την Πίνδο...
όσο περισσότερα κομματάκια έβαζαν και γέμιζε το αυτοσχέδιο σεντούκι τόσο τα παιδιά άρχισαν να λένε μεταξύ τους ότι δεν ήταν και πολύ εύκολη δουλειά...ότι φαίνεται βαρύ φορτίο
Τα τοποθετήσαμε όλα στη γωνιά της γραφής, για να τα θυμόμαστε.
Ως επέκταση, βάζουμε σε ένα σακί διάφορα αντικείμενα , μπουφάν των παιδιών, ξύλινα τουβλάκια , λέιτζ από τα συρταράκια τους, αντικείμενα από το μαγαζάκι και ζητάμε από τα παιδιά να τα κουβαλήσουν στα "βουνά" για να τα δώσουν στους στρατιώτες..(βιωματική αναπαράσταση, διδασκαλία ελαφρύ-βαρύ)
ΚΑΛΗ ΕΠΕΤΕΙΟ
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΟΛΑ ΕΦΗ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!