O ΚΟΚ και τα παιδιά. Στην αρχή το φοβόμουν αλλά τελικά άρεσε στα παιδιά και το υποστήριξαν.
Πρώτο βήμα ήταν να φτιαχτεί μια γωνιά ενδιαφέροντος έτσι ώστε τα παιδιά από μόνα του να αρχίσουν συζητήσεις για το τι ξέρουν , τι τους θυμίζουν τα σήματα. Μετά από αυτό η εξέλιξη ήταν εύκολη.
Αφού είδα μερικά βίντεο στο you tube έφτιαξα ένα τιμόνι από χαρτόκουτα στο σπίτι (νομίζω όμως ότι την επόμενη φορά θα συναρμολογήσω τα κομμάτια μαζί με τα παιδιά, γιατί μου έδωσαν απίθανες ιδέες για το πώς να στερεώσω το κομμάτι που έδινε στο τιμόνι μας τη δυνατότητα να στρίβει.) Για το σκοπό μας χρησιμοποιήσαμε τη γωνιά της γραφής.
Τα παιδιά αναγνώρισαν αρκετά σήματα και είχαν να αφηγηθούν διάφορες εμπειρίες. Μας βοήθησε πάρα πολύ το παρακάτω βιβλίο
Κάναμε αντιστοιχήσεις με σήματα.
Φτιάξαμε φανάρια και παίξαμε στο χώρο.
Μάθαμε πώς να περνάμε μια διάβαση.
Ζωγραφίσαμε τον ποδηλάτη στην εξοχή, μιας και πλησιάζει η Άνοιξη.
Φτιάξαμε ένα ποιηματάκι για τον ΚΟΚ , το ζωγραφίσαμε και δημιουργήσαμε μια αφίσα σε συνεργασία με το διπλανό τμήμα.
Διαβάσαμε το παραμύθι που έφερε μαθητής μας.... η εικονογράφηση δεν είναι σύγχρονη αλλά η ιστορία είχε το δικό της μοναδικό νόημα.
Και με αφορμή αυτό φτιάξαμε καπέλα φανάρια.
Φτιάξαμε σε φύλλο εργασίας το φανάρι και αντιστοιχήσαμε τις λέξεις με τα χρώματά του
